Ik rij al een jaar of 10 regelmatig met een vouwfiets. Een oude Dahon City Vibe met 3 versnellingen. Een biofiets, dus niet elektrisch.
Hoe ik de Dahon gebruik? Om de laatste 5,5 km van mijn pendeltraject te overbruggen. Dwars door Antwerpen. Ik haal de fiets op een randparking uit de kofferbak van mijn auto, vouw de fiets uit en ga aan het trappen. Een minuutje of 20.
Hoewel ik de Dahon eigenlijk te weinig onderhoud heb gegeven, bleek het een goede aankoop. Meestal verliep de route probleemloos. Al waren er wel wat probleempjes:
- Afgebroken trappers: de 2 trappers (plastieken inklapexemplaren) zijn ondertussen afgebroken en vervangen door andere exemplaren
- Kapotte versnellingen: ik heb al een paar keer in de allerkleinste versnelling mijn traject moeten afleggen. Van de versnelling is ondertussen ook een stukje afgebroken.
- Platte banden: logisch, maar het hoort erbij
- Valpartij: ik ben in de regen ooit op de Meir stevig onderuit gegaan. Op relatief smalle banden zijn de tegeltjes in Antwerpen echt gevaarlijk
Zo’n Dahon weegt ook wel iets waardoor ik stevig moet trappen om aan te komen. Zeker bij wind of regen.
Tijd voor een elektrische vouwfiets
Stilaan kijk ik uit naar een elektrisch vervangexemplaar. Waarom elektrisch? Nu zie ik soms op tegen die 5 km fietsen. Zeker bij tegenwind. Ik zou daarnaast ook nog iets verder van het centrum willen parkeren. De laatste autokilometers nemen veel tijd in beslag.
Mijn fietstraject verlengen tot 8 km zou mijn autorit gevoelig verkorten en voorspelbaarder maken. Maar 16 km per dag fietsen vind ik al wat veel.
Elektrisch dus. 10 jaar geleden waren elektrische vouwfietsen nog een rariteit, maar ondertussen komen er elk jaar nieuwe types bij. De motoren worden elk jaar beter en beter, het gewicht daalt etc.
Welke modellen kom ik tegen in mijn zoektocht naar een nieuwe vouwfiets?
Wat is er zoal op de markt?
- Brompton Electric C & Brompton Electric P: de meest iconische vouwfiets, nu ook elektrisch. De motor (in het voorwiel) is niet zo sterk en de batterij die je vooraan aan de fiets hangt is niet zo groot. Het grote voordeel is dat deze zeer klein opvouwt en erg licht is. Nadeel voor mij zijn de kleine wieljes (16 inch). Vermits ik de vouwfiets niet wil meenemen in het openbaar vervoer is extreem klein opvouwen niet noodzakelijk. De duurdere P line weegt nog minder dan de C line.
- Brompton Electric G: deze nieuwere vouwfiets met 20 inch banden neem ik in overweging. Ik vind em mooier dan de andere Bromptons. De wat grotere motor zit deze keer achteraan. De banden zijn meer geprofileerd waardoor zelfs offroad gebruik mogelijk wordt. Een natte stoeptegel zal dan ook wel lukken. Het voordeel van Brompton vind ik dat deze universeel beschikbaar zijn waardoor onderdelen vinden achteraf gemakkelijker lijkt te worden. Ook de verkoopwaarde is hoog. Nadeel is dat de enkel met een klassieke ketting geleverd kan worden. Een riemaandrijving lijkt me beter omdat mijn kofferbak dan properder blijft.
- Cube Fold Hybrid Comfort 500: deze Duitse Cube heeft een sterke Bosch middenmotor, een riem en een groot modern display. Ook de brede Schwalbe banden lijken veilig op natte straten. Het bekende merk Cube lijkt ook vertrouwen in te boezemen. Het nadeel is het forse gewicht. Ik moet echt eens gaan proberen of ik het aangenaam zou vinden om deze fiets elke dag in de kofferbak te tillen.
- Bergamont Paul-E EQ Expert: dit model van het Duitse merk Bergamont oogt strak en modern. Het frame ziet er stevig uit en de fiets is uitgerust met een Shimano motor. Op een andere fiets hebben we zo’n motor, en die werkt al jarenlang probleemloos. De expertversie heeft ook een riemaandrijving.
- Hercules Rob Fold: nog een Duits merk, Hercules. Het model waarnaar ik link heeft een iets minder krachtige Bosch motor die echter nog altijd meer dan krachtig genoeg is voor vlak terrein. Hercules kondigde alvast voor 2026 nieuwe vouwfietsen aan, waarbij de focus zou liggen op het verlagen van het gewicht. Dat vind ik wel interessant. Iets om op te volgen.
- Eovolt Afternoon Pro: mooie fiets uit Verenigd Koninkrijk met Bafang motor en riem. De batterij zit in de zadelbuis.
- Lacros vouwfiets: Lacros is een Nederlands bedrijf dat een hele reeks vouwfietsen in Nederland assembleert. De meeste modellen hebben de batterij echter op de bagagedrager en dat vind ik tegenwoordig niet meer zo mooi. Ze blijken wel erg comfortabel te rijden en zijn erg in trek bij camperbezitters.
- Ado Air 20 Pro & Ultra: Alle bovenstaande modellen komen uit Europa, maar ook Chinese e-bikes zijn tegenwoordig beschikbaar. Je komt online veel reviews tegen van Ado-fietsen. Dat zijn goedkopere fietsen met een Bafang motor. Op zich is dat interessant, maar wat mij tegenhoudt is het gebrek aan klassieke fietsenmakers die Ado-dealer zijn.
Wat is nu mijn beste elektrische vouwfiets?
De beste vouwfiets is een persoonlijk gegeven. Het hangt af van hoe ik de fiets wil gebruiken. Mijn beste fiets (die mogelijk niet bestaat) ziet er zo uit:
- Gewicht onder 21 kg
- Riemaandrijving ipv. ketting
- Banden die breed genoeg zijn, 20 inch
- Motor minstens 60 nm. Ik wil ook bij wind op kop niet moeten doorduwen.
- Europees merk met ruime dealerkeuze.
De komende maanden hoop ik te vinden wat ik zoek.
Nieuw kopen, tweedehands kopen of leasen via het werk?
Hoe ga ik de nieuwe fiets kopen? Ik ben er nog niet uit:
- Nieuw kopen: dit is een optie, al zijn de prijzen van al dat moois wel hoog. Als ik besluit om privé een nieuwe fiets te kopen zie ik mezelf niet 4000 euro neertellen. Een wat aantrekkelijker geprijsde Lacros-vouwfiets komt dan opnieuw in het vizier.
- Tweedehands kopen: dit lijkt interessant. Via platformen als Upway en Bikeselection worden elke dag vouwfietsen te koop aangeboden. Snel zijn is de boodschap, want de echt goede fietsen zijn snel verkocht.
- Leasen via het werk: wellicht is dit de meest interessante oplossing. Onderhoud en verzekering zijn inbegrepen in het leasebedrag, en na enkele jaren kan je de fiets goedkoop overkopen. Enkel bij een lease zou ik kiezen voor een nieuwe Premium A-merk fiets.
Dit blogbericht wordt later nog aangevuld.
